Michel Piquemal "Bajki filozoficzne"

            "Biedni i bogaci"

W dzisiejszych czasach wiele osób dąży do powiększenia swojego majątku. Często pracują oni na kilku etatach, by zarobić jak najwięcej i posiadać dobra, o których zawsze marzyli lub które posiadają ich bliscy. Chęć wzbogacenia się  niekiedy przeradza się w zatracenie w dążeniu do bycia bogatym. Pieniądze dają prestiż i władzę, ale czy na pewno czynią człowieka bogatym?



Dawno, dawno temu istniała kraina, w której ludzie nie posiadali dóbr materialnych. Nie było pieniędzy, kosztowności i jednocześnie ludzi próżnych oraz zachłannych. Każdy żył spokojnie z dnia na dzień i nie gonił za majątkiem. Czy ludzie mieszkający w takim miejscu byli szczęśliwi? Okazuje się, że nawet bardzo, ponieważ w tym kraju nie było ludzi biednych.

Czym więc jest bieda i bogactwo, skoro bez posiadania dóbr materialnych można być bardzo bogatym człowiekiem?

Prawdziwe bogactwo to nie mnóstwo pieniędzy, tylko to, co zajmuje nasze serca i myśli oraz to, czemu poświęcamy nasze uczucia i siły. Bogatego człowieka można poznać po jego wnętrzu i wartościach, które wyznaje, a nie po stanie konta. 

Wydawałoby się, że ludzie pracujący i poświęcający się dla zysku są szczęśliwi, ale większość z nich ma ogromne problemy emocjonalne, ponieważ dobra materialne są elementem w życiu człowieka, którego nie da się zaspokoić. Im więcej posiadasz, tym bardziej masz wrażenie, że jeszcze wiele ci brakuje i ciągle gonisz za tym, co ulotne. 

Wacław Potocki w utworze "Zbytki polskie" zwracał uwagę na to, czym pochłonięci są Polacy i jak bardzo zgubne jest takie postępowanie. Koncentrując się na "zbytkach" możemy przeoczyć prawdziwe wartości: miłość do drugiego człowieka, umiejętność akceptacji siebie. Staniemy się wtedy biedni wewnętrznie, a to najgorsza bieda jaka może dotknąć człowieka.