"Kamerdyner: miłość, wojna i zbrodnia"

Bez względu na to, ile mamy lat, wszyscy zadajemy pytania i zastanawiamy się nad losem. Nurtujące kwestie dotyczące życia czy pochodzenia nie są obcym tematem, niekiedy rodzą one pustkę we wnętrzu człowieka, który poszukuje odpowiedzi. Ale to dobrze, ponieważ pustka ma to do siebie, że szuka wypełnienia. Osoba, która chce coś wiedzieć jest poszukiwaczem, zadając pytania odznacza się odwagą i ciekawością, dzięki której można znaleźć rozwiązanie.
Jednym z bardziej popularnych pytań jest: kim jestem? Wielokrotnie w treści Kamerdynera możemy zauważyć, że ta wątpliwość powraca. Powodem do zmartwień jest brak pewności kim byli rodzice bohatera, ale także kim jest on sam, jakiej jest narodowości? Przynależność do danej grupy społecznej czyni nas ludźmi wyjątkowymi, gdyż możemy się z kimś utożsamiać, nie czujemy się wyobcowani, przejmujemy tradycje, kulturę i język. Mateusz - bohater powieści - wielokrotnie zastanawia się jakim językiem powinien się posługiwać. Brak pewności świadczy o jego rozdarciu wewnętrznym i braku samoświadomości. To, kim wydaje ci się że jesteś, nie jest równoznaczne z tym, kim naprawdę jesteś. Chłopak nie wie czy powinien czuć się Kaszubem, czy Polakiem, a może jeszcze kimś innym. Pytania się mnożą, a otaczająca go rzeczywistość nie pomaga w znalezieniu jednoznacznej odpowiedzi.
Walka o narodowość, pochodzenie, Polskę i małą Ojczyznę, a także odrobina zakazanej miłości - to główne tematy książki. Autorzy ukazali skomplikowane losy Kaszubów i Prusaków, II wojnę światową i odradzającą się Polskę. Przemierzając kolejne stronnice, czytelnik jest świadkiem krzywd wyrządzonych Kaszubom oraz wewnętrznego rozdarcia i poszukiwania własnej drogi.
Wojna i podział społeczny dla wielu ludzi są wielce krzywdzące, nawet jeśli ktoś czerpie z tego zyski, to i tak większość ponosi straty. Zawsze zostawia za sobą ból, zniszczenie i ogrom cierpienia. Życie jest niezwykle skomplikowane,  w jednej chwili z oprawcy można zamienić się w ofiarę, dlatego najważniejsze jest, aby niezależnie od sytuacji zawsze być człowiekiem.

Komentarze