Beata Dmowska "Spadek"

Każdy ma prawo się pogubić. 
Jesteśmy tylko ludźmi i każdy z nas ma lepsze i gorsze chwile w życiu, dlatego nie powinno nikogo dziwić, że niekiedy nie potrafimy utrzymać się na ścieżce życia. Młodzi ludzie dążą do wyznaczonych celów, mają ogromną siłę, by realizować swoje marzenia i niekiedy w pogoni za tym wszystkim zaczynają się gubić.
Decydując się na małżeństwo z drugą osobą jesteśmy przekonani, że będziemy w tym związku do końca życia, na dobre i złe, wielokrotnie okazuje się, że życie układa swój scenariusz. Tak też stało się z główną bohaterką powieści. Młoda pełna miłości dziewczyna nie potrafi bezbłędnie odczytać zamiarów przyszłego małżonka, to miłość zaślepia zakochaną osobę. Mężczyzna wydaje się wybrance idealny, przez pryzmat uczuć kobieta nie widzi żadnych jego wad. Należy uważać i w podejmowaniu decyzji kierować się nie tylko uczuciami, ale i rozsądkiem, ponieważ ludzie nie zawsze są tacy, jakimi nam się z pozoru wydają.
Kiedy pewnego dnia kobieta orientuje się, że mąż nie jest jej wierny, zaczyna zastanawiać się dlaczego? Otóż za zdradę nie można winić tylko jednej strony, odpowiedzialnością należy obciążyć obu małżonków. Tylko wtedy, gdy zrozumiemy przyczyny oraz nadal żywimy jakieś uczucia do współmałżonka, jesteśmy w stanie wybaczyć drugiej osobie. Wszystko można wybaczyć człowiekowi, którego się kocha. Jeśli uczucie wygaśnie, wtedy nie ma szans na odbudowę związku.
Książka porusza wiele aspektów, oprócz zdrady odnosi się też do przemocy fizycznej i psychicznej. Osaczona osoba czuje się niczym zastraszone zwierzę. Mąż, który ciągle krytykuje, wymaga i poniża kobietę nie zasługuje na miano głowy rodziny. Każdy potrzebuje odrobinę czułości i wsparcia. Ciągłe strofowanie i pouczanie prowadzi do rozpadu związku.
Spadek jest powieścią, która daje nadzieję kobietom z toksycznych związków. Autorka pokazuje, że można żyć bez mężczyzny, można być samodzielną kobietą. Bycie osobistą kucharką i sprzątaczką oraz życie pod dyktando męża i zgodnie tylko z jego zasadami, to nie jest życie, to niewolnictwo. Ale trzeba dojrzałości i odwagi, by dostrzec prawdę. Mężczyźnie wydaje się, że zapewnia kobiecie wszystko: piękny dom, ogród, samochód, brak troski o finanse, atrakcyjne wakacje dwa razy w roku, mnóstwo wolnego czasu i możliwość zakupu kilku ciuchów. W zamian oczekuje tylko aby coś ugotowała czy odkurzyła, przecież to nic takiego. Z punktu widzenia kobiety wygląda to inaczej: ciągłe pranie, sprzątanie i gotowanie oraz utrzymywanie domu na wysokim poziomie, wręcz w sterylnych warunkach nie jest łatwe. Traktowana jak kura domowa pozbawiona ambicji, nie ma nic do powiedzenia. Wakacje - oczywiście - ale tylko tam, gdzie on chce. Jej marzenia i plany się nie liczą, dla męża i dziecka rezygnuje z samej siebie, ponieważ on ciągle wywiera na niej presję.
Drogie panie książka zachęca do działania, nigdy nie jest za późno, by odmienić swój los.
Debiut Beaty Dmowskiej zaskoczył mnie pozytywnie. Utwór zawiera tyle różnorodności, że nie sposób o nim zapomnieć. W książce możecie znaleźć miłość, nienawiść, zdradę oraz elementy kryminału i thrillera. Nie można się oderwać czytając tę powieść, a kiedy następuje koniec, chciałoby się jeszcze. Jak dla mnie 430 stron to za mało.

Inspirujące cytaty