Tess Gerritsen "Ścigana"

Czy można powiedzieć, że zna się kogoś naprawdę bardzo dobrze? Na tyle dobrze, żeby można było mu zaufać? Kwestie braku zaufania wielokrotnie poruszane są na kartach literatury, a to znaczy, że problem jest dość powszechny. Smutne może wydawać się, że wraz z rozwojem techniki i cywilizacji, coraz bardziej zatracamy samych siebie, ograniczamy kontakty międzyludzkie i wykazujemy brak zrozumienia i zaufania do drugiego człowieka. Oczywiście wszystko ma swoje podłoże i nic nie dzieje się bez przyczyny. Jednym z powodów są pieniądze. Chęć ich posiadania powoduje zezwierzęcenie i zanik uczuć.
Pieniądze mają niewyobrażalną moc. To one stanowią najlepszy motywator do działania, niestety wielokrotnie zachęcają do poczynań niezgodnych z prawem oraz zasadami moralnymi i etycznymi. To właśnie z braku gotówki lub z jej nadmiaru ludzie zatracają poczucie wartości i przestają odróżniać dobro od zła.

Czy walka z przeciwnościami losu i systemem jest możliwa i przyniesie oczekiwane efekty? Autorka pokazuje, że nie zawsze stawienie czoła wyzwaniom jest najlepszym rozwiązaniem, niekiedy ucieczka jest jedynym sposobem na ocalenie życia. To, że ktoś się ukrywa, nie znaczy że jest tchórzem, może po prostu w tym momencie wybiera mniejsze zło. Clea - główna bohaterka - próbuje walczyć o sprawiedliwość w świecie pełnym przemocy i bezprawia, w świecie, gdzie rządzi siła pieniądza i wpływowi ludzie. Jest to walka bardzo trudna, niemal niemożliwa do wygrania. Ścigana jest powieścią, która ukazuje, że nawet w najtrudniejszych chwilach nie można się załamywać i należy walczyć o wyznawane wartości, dzięki temu nigdy nie zatracimy siebie. Jeśli znajdziemy w sobie siłę, to kto wie, może tuż za rogiem będzie czekać na nas coś lepszego, wystarczy tylko trochę wytrwałości. Tylko cierpliwi ludzie, którzy uparcie dążą do celu i nie zrażają się napotkanymi trudnościami, są w stanie pewnego dnia ów cel osiągnąć.
Jak twierdził Calvin Cooligde: "Nic na świecie nie zastąpi wytrwałości. Nie zastąpi jej talent - nie ma nic powszechniejszego niż ludzie utalentowani, którzy nie odnoszą sukcesów. Nie uczyni niczego sam geniusz - nienagradzany geniusz to już prawie przysłowie. Nie uczyni niczego też samo wykształcenie - świat jest pełen ludzi wykształconych, o których zapomniano. Tylko wytrwałość i determinacja są wszechstronne."