Ryszard Kapuściński "Imperium"

Reportaż Ryszarda Kapuścińskiego składa się z trzech części:

• część I - pt. "Pierwsze spotkanie" - to relacja z dawnych pobytów autora w Imperium. Opowiada on o wkroczeniu wojsk sowieckich do jego rodzinnego miasteczka oraz o podróżach obejmujących Syberię i Środkową Azję. Jako dziecko Kapuściński dowiaduje się czym jest władza: jest ona potęgą, w zetknięciu z władzą uśmiech jest nietaktem, dowodzi braku szacunku.
• cześć II, pt. "Z lotu ptaka" opisuje długie wędrówki po rozległym Imperium. Podczas tych wypraw autor dowiaduje się czym jest diedowszczyzna - system znęcania się podoficerów i starszych roczników żołnierzy nad rekrutami. Dodatkowo Kapuściński odnosi się do odkrycia, jakiego dokonał wcześniej Dostojewski: w człowieku jest skłonność do zadawania innym cierpienie bez przyczyny  bez celu. Człowiek zadręcza drugiego bez żadnego powodu, tylko dlatego, że dręczenie daje mu rozkosz, do której nigdy głośno się nie przyzna. Ta straszna cecha - w postaci niepotrzebnego okrucieństwa - niestety tkwi w każdym z nas. Ale jeśli nie natrafimy na warunki sprzyjające, które uwolnią tę cechę oraz wykażemy się wewnętrzną siłą, niepotrzebne okrucieństwo nie musi się ujawnić. Niestety w totalitarnym ZSRR było ono normą. Epoka terroru Stalina uformowała arktyczne obozy śmierci. Łagier był sadystycznie i zarazem precyzyjnie pomyślaną strukturą, mającą na celu zniszczenie i zagładę człowieka w taki sposób, aby przed śmiercią doznał on największych upokorzeń, cierpień i męczarni. Kapuściński w reportażu wymienia elementy składowe łagru, są nim: zimno, głód, katorżnicza praca, brak snu, brud, robactwo, sadyzm NKWD, terror kryminalistów, poczucie krzywdy oraz tęsknota i strach.
• część III pt. "Ciąg dalszy trwa" jest zbiorem refleksji autora, które narodziły się podczas podróży lub po ich zakończeniu. Kapuściński zabiera czytelnika w świat upadającego imperium widzianego z perspektywy zwykłego człowieka, co czyni reportaż wyjątkowym i prawdziwym.