Viktor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu"

Viktor E. Frankl był profesorem neurologii i psychiatrii oraz twórcą logoterapii. Podczas drugiej wojny światowej był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych, co w dużej mierze miało wpływ na jego osobowość.
Na początku terapii dr Frankl miał w zwyczaju zadawać swoim pacjentom osobliwe pytanie: "Dlaczego nie odbierzesz sobie życia?". Nie przekonywał on ludzi, że warto żyć, starał się kierować rozmowę tak, by każdy człowiek sam potrafił wskazać powody, dlaczego nie warto odbierać sobie życia.
Książka Człowiek w poszukiwaniu sensu jest wyjątkowym przekazem doświadczeń autora, które doprowadziły go do odkrycia koncepcji logoterapii. Jako więzień obozów koncentracyjnych poznał smak okrucieństwa i odarcia z godności. Ale utwór ten nie jest typowym opisem człowieka i jego przeżyć obozowych. Frankl skoncentrował się na opisie psychiki człowieka, który pozbawiony jest wolności, ograbiony z człowieczeństwa i wielokrotnie chęci życia.
Pobyt w niewoli sprawił, że ludzie stracili umiejętność odczuwania zadowolenia i po opuszczeniu obozu musieli powoli uczyć się jej od początku. W samym obozie bezkres cierpienia doprowadzał do różnych sytuacji i załamania nerwowego. Każdy, kto potrafił znosić cierpienie z dumą, a nie z rozpaczą, umiał godnie umrzeć. Nawet w obozie można zachować ludzką godność. Przecież cierpienie jest wpisane w ludzkie życie, jeśli życie ludzkie ma jakikolwiek sens, to cierpienie także.
Według autora to właśnie sens życia jest kwintesencją wszystkiego. Aby osiągnąć szczęście, musimy umieć odnaleźć sens życia, a jest on obecny wszędzie, nawet w cierpieniu i umieraniu. Dlatego też rzeczą absolutnie niezbędną jest fundamentalna zmiana nastawienia człowieka do jego życia. Osoba, która ma cel w życiu, posiada wewnętrzną siłę, ma po co żyć. Jeśli człowiek zdaje sobie sprawę z tego, że ma osobę, która go kocha i na niego czeka lub ma niezakończone zadanie do wykonania, taki człowiek nie będzie w stanie odebrać sobie życia. Świadomość dlaczego żyjemy pozwala nam znosić to, jak żyjemy. Viktor E. Frankl wielokrotnie odwołuje się do słów Nietzschego: "Ten, kto wie, dlaczego żyje, nie troszczy się o to, jak żyje".
Opowieść Frankla w sposób subtelny i delikatny przedstawia założenia logoterapii, wplatając je w relacje z pobytu w obozie koncentracyjnym.
Uważam, że powyższa książka powinna być lekturą obowiązkową dla każdego człowieka, dotyka ona najtrudniejszych zagadnień począwszy od sukcesu, miłości, niechęci do życia, kończąc na sensie życia. Utwór ten jest ponadczasowy, gdyż zawiera receptę na przetrwanie, jest skarbnicą złotych myśli i mądrości, które mogą zapewnić wewnętrzny spokój.
Po przeczytaniu tej książki nikt już nigdy nie powinien narzekać, każdy bowiem powołany jest do czegoś wyjątkowego, do wypełnienia konkretnego zadania.
Z książki wypisałam wiele inspirujących cytatów, zdań nad którymi należy się pochylić, przeanalizować i wprowadzić we własne życie.

Niezapomniane cytaty