Anna Ficner-Ogonowska "Okruch"

Jedno spojrzenie, jeden dotyk, jedno magiczne słowo i masz wrażenie, że to już jest miłość. Oczywiście zakochać można się bardzo szybko. Na początku lekki dreszczyk, zauroczenie i niektórzy nazywają to już zakochaniem. Ale żeby zakochanie przerodziło się w miłość, nie wystarczy chwila, nad szczerym, głębokim uczuciem pracuje się całe życie. Na etapie prawdziwej miłości niekiedy nie potrzeba nawet słów, cisza też jest metodą porozumiewania się. Wtedy jeden gest, jedno spojrzenie wystarczy, by wiedzieć co czuje druga osoba. Ale jakże odmienne są to doznania w porównaniu z pierwszym dotykiem. Tam była magia i zauroczenie, tu jest dojrzałość i głębokie uczucie.
Okruch to nie tylko książka o miłości. Utwór ten zawiera ciekawe refleksje na temat życia:

• odwaga - do bycia prawdziwym bohaterem nie wystarczy tylko siła fizyczna. Osoba, która potrafi wypowiadać się i postępować zgodnie ze swoimi poglądami, może być uznana za większego bohatera niż ktoś, kto działa tylko siłą mięśni. Jednocześnie do bycia odważnym potrzebna jest siła wewnętrzna, tylko dzięki niej możemy pokonywać przeszkody, które napotykamy w życiu oraz możemy bezinteresownie pomagać innym;
• rozmyślanie - czy nie jest tak, że im bardziej starasz się o czymś zapomnieć, tym częściej o tym myślisz? Zastanawiasz się, rozważasz i wielokrotnie analizujesz wydarzenie, które miało już miejsce i nie możesz nic zmienić. Wiesz, że nie cofniesz czasu, a mimo to myśli krążą wokół tematu i nie dają ci spać po nocach; 
• dotyk - słów może być wiele, ale one ulatują z naszej pamięci. Jeden dotyk może pozostać z nami do końca życia;
• samoocena - tylko nieliczni potrafią spojrzeć na siebie obiektywnie i dostrzec swoje błędy. To wielka sztuka umieć patrzeć krytycznie nie tylko na otaczających nas ludzi i świat;
• nadzieja - to ona umiera jako ostatnia. Nawet najmniejsza jej iskierka może spowodować, że będziemy mieć chęci do działania.

Niezapomniane cytaty