Katarzyna Kielecka "Sedno życia"

Wszystko zaczyna się w dzieciństwie, gdy jedno z rodziców nie akceptuje dziecka i stosuje wobec niego przemoc psychiczną lub fizyczną. Trauma z lat młodości ma swoje odzwierciedlenie w życiu dorosłym. Nie można uciec od zaznanych przykrości mimo upływu czasu. Każdy kolejny dzień staje się walką z samym sobą i z demonami z przeszłości. Kiedy będzie wydawało się, że wszystko się uspokoiło, nastąpi nieoczekiwany zwrot, ponieważ życie ludzkie jest niczym górski szlak. Nigdy nie można być niczego pewnym, gdyż wokół jest pełno pułapek i zaskakujących sytuacji. Ale sztuką jest odnaleźć w sobie siłę, wrócić na początek szlaku i określić, która droga będzie tą właściwą.

Autorka za sprawą bohaterki utworu pokazuje, że życie każdego człowieka jest splotem nieprzewidywalnych wydarzeń. To właśnie powoduje uaktywnienie emocji, które do tej pory mogły być ukryte głęboko w człowieku. Okazuje się, że każdy potrafi kochać i bezinteresownie okazywać uczucia. Niekiedy wymaga to wielu lat nauki, bo czego można spodziewać się po kimś, komu nikt nigdy nie okazywał miłości. Ale człowiek nie kamień i kochać potrafi.

To od nas zależy, czy w sztormach ludzkiego losu będziemy przytwierdzonym do dna molem, łodzią czy nędzną łupiną z niewielką szansą na odnalezienie plaży. Najtrudniejszą walkę każdy z nas musi stoczyć z samym sobą, ponieważ największe przeszkody znajdują się w naszych wnętrzach.

Inspirujące cytaty