Laila Shukri "Byłam służącą w arabskich pałacach"

Polacy mają tendencję do ciągłego narzekania i niezadowolenia. Powodów do wyrażania swoich negatywnych opinii jest wiele: zarobki, polityka, pogoda, zdrowie, rodzina, ceny w sklepach, nieżyczliwi urzędnicy. Najczęściej  narzekają  ci, którym nie dzieje się aż tak wielka krzywda, to kwestia przyzwyczajenia i mentalności. Jeśli człowiek, który ma dom, zdrowie, dość dobrą pracę i kilka samochodów, jest ciągle niezadowolony, to co ma powiedzieć dziesięcioletnia dziewczynka, którą matka wysyła do pracy do dalekiego kraju.
O niewolniczej pracy, chęci przetrwania, głodzie i wielu niedogodnościach opowiada książka Polki, która pisze pod pseudonimem ze względu na swoje bezpieczeństwo.
Praca zazwyczaj kojarzy nam się z chęcią rozwoju lub zarobkiem. To są główne powody, dla których ludzie podejmują jakieś działania, jednak nie zawsze takie priorytety są decydujące. W niektórych przypadkach nędza i głód zmuszają ludzi do podjęcia jakiegokolwiek zajęcia. Trzeba mieć przysłowiowy "nóż na gardle", skoro matka decyduje się na wysłanie małego dziecka do ciężkiej pracy, która może być bardzo wyczerpująca a nawet ryzykowna.  Jednocześnie zgadza się na całkowitą uległość i zależność od pracodawcy. Czy są jakieś granice, które stanowią wyznacznik do przyjęcia oferty? Na ile można poświęcić siebie dla "sponsora"? W przypadku małej służącej wykonywanie określonych czynności wiązało się z możliwością przeżycia, pod warunkiem że trafi do domu bez sadystycznych ludzi. Nigdy nie wiadomo kto okaże się pracodawcą, czy będzie to osoba postępująca zgodnie z kodeksem i etyką, czy pan i władca znęcający się nad swoimi podwładnymi. W przypadku podejmowania pracy przez kobiety istnieje jeszcze ryzyko wykorzystywania seksualnego. Autorka porusza bardzo ważne tematy, które mimo rozwoju cywilizacji, nadal występują w krajach arabskich: handel niewolnicami, sprzedaż dziewic, brutalne traktowanie kobiet przez mężczyzn. Najgorsze chyba jest to, że nadmiar pieniędzy doprowadza niektórych do utraty człowieczeństwa. Bogaci Arabowie prześcigają się w wymyślaniu sobie rozrywek, ponieważ gdy posiada się bardzo dużo pieniędzy, zwykłe czynności nie sprawiają już radości, aby poczuć adrenalinę milionerzy praktykują wyuzdane przyjemności. Cierpią najbiedniejsi, którzy albo godzą się na uczestnictwo w tego typu zabawach, by zarobić jakiekolwiek pieniądze albo doprowadzani są siłą. Często młode dziewczęta są porywane i ponoszą śmierć w trakcie "relaksu szejków". Oczywiście ci najbogatsi zawsze unikają konsekwencji.
Warto czytać takie książki, gdyż uświadamiają nam, że świat bogaczy wcale nie jest taki idealny, że istnieją granice po przekroczeniu których przestaje się być człowiekiem.

Inspirujące cytaty