Bernard Cornwell "Zimowy monarcha"

Zimowy monarcha traktowany jest jako powieść historyczna, ponieważ akcja tej książki toczy się w konkretnym, realnym miejscu w przeszłości, a tłem historycznym są wojny Brytanii z Saksonami. Autor precyzyjnie wybrał bohaterów i nadał im imiona postaci występujących w materiałach historycznych oraz wiernie opisał ich życie, wierzenia i mentalność. Książka napisana po mistrzowsku, niektórzy określają ją jako legendę, inni twierdzą, że jest to "proza wyśpiewana pieśnią".
Czytając utwór Bernarda Cornwella nie tylko przenosimy się w czasie i pobudzamy swoją wyobraźnię dzięki obszernym opisom bitew oraz pogańskich wierzeń, pisarz spróbował zaintrygować czytelnika i skłonić go do przemyśleń.

Nadchodzą ciężkie czasy. Wszystko co dobre, stanie się złe, a co złe jeszcze gorsze.
Słowa niczym z Apokalipsy, ale dają do myślenia. Jak często ludzie narzekają ma obecne czasy, jednak nie mają świadomości, co przyniesie los. A przyszłość może okazać się jeszcze gorsza od obecnych czasów. Warto zwrócić uwagę na to, że zło, które nas spotyka, ma swoje korzenie w naszych wcześniejszych działaniach. Gorsze czasy, które nadejdą, mogą okazać się apokaliptyczną karą za niewłaściwe poczynania śmiertelników.

Merlin powtarzał zawsze, że los jest nieubłagany. Życie to igraszka bogów i próżno szukać sprawiedliwości. Trzeba nauczyć się śmiać, powiedział mi kiedyś, bo inaczej można zapłakać się na śmierć.
Od wieków wielcy poeci starali się uzmysłowić człowiekowi, że jest zwykłym śmiertelnikiem i jego życie ma kres. W tym przypadku Merlin zachęca do korzystania z uroków egzystencji. Niczym Horacy, który w swoich utworach głosił filozofię epikureizmu, czyli eliminowania tego, co przeszkadza w odczuwaniu przyjemności. Słynna sentencja 'carpe diem' zachęca do dążenia do możliwie najpełniejszego szczęścia i przyjemności. W życiu są chwile, kiedy trzeba zapłakać i nie należy się tego wstydzić. Okazywanie uczuć jest jak najbardziej ludzką cechą. Sam Jan Kochanowski przekonał się o tym po śmierci swojej córki. Zrozumiał, że "człowiek nie kamień" i powinien umieć okazywać uczucia, ponieważ emocje są wpisane w życie człowieka. Wracając do wypowiedzi Merllina, nie można płakać cały czas, trzeba nauczyć się śmiać, nawet gdy wydaje się to niemożliwe.
Jak widać, nawet historyczna powieść może skłonić do refleksji i zapisać się na długo w pamięci czytelnika.