Carlos Ruiz Zafon "Labirynt duchów"

"Wspomnienia, które człowiek grzebie w grobie milczenia, nie przestają go prześladować".

"Alkohol jest jak trutka na szczury albo szczodrość: im częściej używane, tym gorszy rezultat".

"Samooszukiwanie się to sekret każdego niemożliwego przedsięwzięcia".

"Człowiek powinien odchodzić z tego świata, zabierając ze sobą jakiś mniejszy lub większy sekret".

"Los zawsze czai się tuż za rogiem. Jakby był złodziejaszkiem, ulicznicą albo sprzedawcą losów na loterię".

"Zdarzeniami rządzi logika wewnętrzna, a nie ta, którą dostrzegamy na pierwszy rzut oka".

"Każdemu, kto pragnie zachować zdrowy rozsądek, niezbędne jest na tym świecie miejsce, w którym będzie mógł i będzie chciał się zgubić. Miejscem tym, ostatnim azylem, jest drobny zakamarek duszy, do którego można uciec, schronić się, a potem zamknąć się i wyrzucić klucz, gdy świat w absurdalnej komedii zmierza ku katastrofie".

"Z czasem nawet złe wspomnienia zaczynają wydawać się miłe".

"Wszyscy mamy jakichś przyjaciół. Trzeba tylko wiedzieć, jak ich znaleźć".

"Świat jest po prostu lustrem dla nas, którzy go kształtujemy, i jest tylko taki, jakim go wszyscy, wspólnie, czynimy".

"Dzieł się nigdy nie kończy. Rzecz w tym, żeby wiedzieć, w którym momencie należy je pozostawić niedokończonymi".

"Pije się, żeby rozpamiętywać, a pisze, żeby zapomnieć".

"Prawda nigdy nie jest doskonała i nigdy nie spełnia wszystkich oczekiwań. Prawda zawsze budzi wątpliwości i skłania do zadawania pytań. Tylko kłamstwo jest w stu procentach wiarygodne, bo nie musi usprawiedliwiać prawdy".

"Tym, co nie uczą się języków, umysł zmienia się w puree z kalafiora".

"Szczęście ulatnia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, kiedy wiara ustępuje miejsca poznaniu".

"Człowiek staje się prawdziwym bohaterem dopiero wtedy, kiedy się boi. A ten, który stawia czoło niebezpieczeństwu, nie czując strachu, jest zwykłym idiotą".

"Większość ludzi jest dobra, uczciwa. To tylko kilka zgniłych jabłek psuje reputację całej reszcie".

"W młodości widzimy świat takim, jaki powinien być, a na starość takim, jaki jest".

"Gdyby książki potrafiły mówić, nie mielibyśmy wokół tylu kretynów".

"Nieszczęście jednych jest błogosławieństwem dla innych".

"Człowiek jest tym, co wspomina".

"Kiedy nienawidzi się naprawdę, oddaje się palącej od środka wściekłości, która zżera powoli i sekretnie tę odrobinę dobrego, jaką w swoim przeświadczeniu człowiek zawsze ma w sobie".

"Najszczerszy ból przeżywa się w samotności".

"W przegranych bitwach jedynym możliwym zwycięstwem jest okazywanie obojętności".

"Ci, którzy się najbardziej zarzekają, że pragną jedynie śmierci, kiedy spojrzą jej w twarz, w ostatniej chwili zmieniają zdanie i błagają na klęczkach, żeby darować im życie".

"Najtrudniejszą do wyleczenia chorobą jest siła przyzwyczajeń".

"Każdy przychodzi na świat w jakimś celu".

"Prawda jest umową, która pozwala, aby naiwni nie musieli współżyć z rzeczywistością".